11
Φεβρουάριου 2013
Νέα Σελήνη χτες, Κυριακή, τι μπορεί να
φέρει; Πολλά, καταρχάς εξαρτάται που πραγματοποιείτε, σε μένα πχ είναι στον 2ο
οίκο, με πολικότητα στον 8ο . Το πρώτο αποτέλεσμα, με πλάκωσε κατά μίση
ώρα ο ύπνος και ξεκίνησα με καθυστέρηση την διαδρομή για το Σχιστό και το
παζάρι που συμβαίνει κάθε Κυριακή. Στα παραλειπόμενα του ρεπορτάζ ήταν να
βρεθούν εκεί παλιοί φίλοι, και να γνωρίσω ένα νέο, τον Αντώνη. Ωραίος ήρεμος
χαρακτήρας, ψημένος πια στα 65 του στο μεγαλύτερο και καλύτερο πανεπιστήμιο του
κόσμου της σκληρής δουλείας και του πεζοδρομίου. Δεν θα σας κουράσω πολύ, μετά
την δουλεία που είχαμε δυο άτομα, καθίσαμε στην δίπλα καντίνα και είχαμε μια
κουβέντα των ημερών και συνθηκών που ζούμε όλοι μαζί στην πατρίδα μας. Μας είπε
για το κόμμα το οποιο είναι και αν εξακολουθεί να το ψηφίζει.
Ο Δημοσιογράφος, τον ρώτησε «πες μου
αληθινά τώρα σε αυτό το καλό κρασί, που πίνουμε, του Σιδερή, έχεις ζητήσει ποτέ
σου ρουσφέτι, ότι μου πεις θα το πιστέψω».
Ο Ντόμπρος, Αντώνης, από το σκληρό και
αληθινό πανεπιστήμιο της ζωής, απάντησε: «όχι, ποτέ μου, και θα σου πω γιατί.
Δεν τους έχω καθόλου ανάγκη. Έχω μάθει από την ζωή να βλέπω τον άλλον πρώτα στο
τι ζημία μπορεί να μου κάνει ηθελημένα
ή όχι και στο τι θέλει να κερδίσει από μένα. Στο πεζοδρόμιο πονηρεύεσαι πολύ
γρήγορα, μαθαίνεις ότι ο άλλος κάτι θέλει να σου πάρει, ακόμα και αν εσύ
πιστεύεις ότι δεν έχεις τίποτα για αυτόν. Πράγμα που δεν το ξέρουν στα γραφεία
και στα πολυτελή κοσμικά σαλόνια ή όχι μονο, Γιαυτό υπάρχουν και τα λαμογια, οι
αεριτζήδες και αυτοί που δεν μπορούν να ανέβουν με την άξια τους και σε πατάνε,
γιατί είναι άχρηστοι και επιβιώνουνε από την καλή σου την καρδιά. έχω μάθει να
ξεχωρίζω του καλούς, καλή ώρα … ».
Είπαμε και αλλα πολλά, με γέλια και
χωρατά, τελειώσαμε και χωρίσαμε!
Στην
επιστροφή μαζί με τα χιλιόμετρα που κατάπιναν οι ρόδες, με τον ίδιο τρόπο
γυρνούσε πίσω το μυαλό μου! Στο κοντινό παρελθών και το μακρινό. Τα φανάρια,
στην διαδρομή με υποχρέωσαν να κάνω αλλαγή στη σχέση του λεβίε και να συνδέσω
την ομαλή ταχύτητα που απαιτούσαν οι συνθήκες, μοιραία έγιναν και κάποιες
συνδέσεις από το παλιό και το πρόσφατο
παρελθών, γεννήθηκαν σκέψεις με ανάλογες απορίες. Επιστροφή στο κυριακάτικο
σπίτι. Το απόγευμα στα δικά μας, είχα χάσει την καλή παρουσία της Μαίρης
Γαλανού, αλλα προλάβαινα μια άλλη, Του Παπαδολια.
Γεμάτο και το απόγευμα, φίλοι και
ιδρυτικά μέλη του συλλόγου «Πάμε Αστρολογία» παρόντα, θέλανε να ακούσουν την
ομιλία του Βασίλη. Προς τιμήν του παρουσίασε εμένα και τον Κορωνάκη, έχουμε
ασχοληθεί και οι δυο στο παρελθών αλλα και μέχρι σήμερα επισταμένα. Για την
παρουσία του να πω ότι ήταν πολύ αξιέπαινη η προσπάθεια του καθώς είναι από
τους νέους στην Αστρολογία.
Μετά, την ομιλία γεμάτο και το βράδυ,
μέχρι αργά, κινεζικό, μετά παγωτό και φυσικά κουβέντα. Κουβέντα που εκμαιεύτηκε
από πολλά παράπονα για γεγονότα που έχουν γίνει στα μέλη της παρέας μου.
Εκμαιεύτηκαν και φόβοι τους, που τους έχω δει με τα μάτια μου στο πολύ μακρινό
αλλα και κοντινό παρελθών. Αυτή είναι η άλλη σχέση του λεβίε με την ταχύτητα.
Κάπως έτσι συνδέθηκαν, με τον «λεβίε»
συμπεράσματα για γεγονότα στο πρόσφατο παρελθών που κάποιοι από την
παρέα μου ήταν το όχημα για την ανοδική πορεία κάποιων. Είναι βέβαιο ότι μάθανε
στο σκληρό πανεπιστήμιο του δρόμου τα
λαμογια και τους αεριτζήδες του σαλονιού αυτούς που τους πήραν κάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου