Goldman Sachs: "Κόβει" τιμές-στόχους για 9 τράπεζες!

Είναι γνωστό το παιχνίδι τους, το ζητούμενο είναι χρονικά να ξέρουμε ποτέ να μπούμε!!!!! Και αυτό το απαντάει πρώτα η Αστρολογία, και μετά η Τεχνική ανάλυση, και αυτό το βλέπει όταν πια εχει ξεκινήσει, και ποτέ δεν θα σου πει το ποτέ να βγεις, η Αστρολογία σου το λέει. Πάντα η αστρολογία είναι πιο μπροστα!..!..!..!

Goldman Sachs: "Κόβει" τιμές-στόχους για 9 τράπεζες, απο το capital.gr

Σε μειώσεις των τιμών-στόχων 9 συνολικά, ελληνικών και κυπριακών τραπεζών, προχώρησε η Goldman Sachs.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από έκθεση του οίκου με ημερομηνία 23 Ιουνίου για τις ευρωπαϊκές τράπεζες με τίτλο «Τα stress-tests συμβάλλουν στην διαφάνεια για τις ιδιωτικές και τις κρατικές τράπεζες» θέτει τις εξής τιμές-στόχους:

- Για την Τράπεζα Πειραιώς θέτει νέα τιμή-στόχο στα 3,70 ευρώ, από τα 4,30 ευρώ προηγουμένως, με σύσταση “sell”.

- Για την Εθνική Τράπεζα θέτει νέα 12μηνη τιμή-στόχο στα 9,30 ευρώ, από τα 10,10 ευρώ πριν, επίσης με σύσταση “sell”.

- Για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θέτει νέα 12μηνη τιμή-στόχο στα 2,30 ευρώ, από τα 3,3 ευρώ προηγουμένως, με σύσταση “sell”.

- Για την Eurobank θέτει νέα τιμή-στόχο στα 4,50 ευρώ, από τα 5,1 ευρώ πριν με σύσταση “neutral”.

- Για την Alpha Bank θέτει νέα τιμή-στόχο στα 4,30 ευρώ από τα 4,90 ευρώ πριν, με σύσταση “neutral”.

- Για την ΑΤΕ μειώνει την τιμή-στόχο στα 0,45 ευρώ, από τα 1,2 ευρώ πριν, με σύσταση “sell”.

- Για την Τράπεζα Κύπρου μειώνει την τιμή-στόχο στα 4 ευρώ, από τα 4,3 ευρώ πριν, με σύσταση “neutral”.

- Για την Marfin Popular Bank θέτει νέα τιμή-στόχο στα 1,40 ευρώ από τα 1,90 ευρώ προηγουμένως, με σύσταση “neutral”.

- Για την Ελληνική Τράπεζα θέτει νέα τιμή-στόχο στα 0,95 ευρώ, από τα 1,3 ευρώ πριν, με σύσταση “neutral”.

VIDEO NΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ - Tι μας κρύβουν τα ΜΜΕ από την τεράστια καταστροφή

Τετάρτη, 23 Ιουνίου 2010

VIDEO NΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ - Tι μας κρύβουν τα ΜΜΕ από την τεράστια καταστροφή

NTOKOYMENTO

Τα ΜΜΕ αποκρύπτουν πολλά για την τεράστια οικολογική καταστροφή που δηλητηριάζει τον πληθυσμό στα παράκτια της περιοχής, από τον κόλπο του Μεξικό ως τη Φλόριδα και όχι μόνον.


ΔΕΙΤΕ TO VIDEO

Αναρτήθηκε από troktiko στις 9:08 π.μ.

Μια και έχουμε τους πλανήτες να ρίχνουν κλωτσιές εκεί απάνω, Λέτε ;;;;;;;;

Πως η Ελλάδα μπορεί να

φτάσει μέχρι και τον ημιτελικό;

Πολλές φορές έχουμε δει στο ποδόσφαιρο να ανατρέπονται προγνωστικά ή να φτιάχνονται σενάρια που οδηγούν σε εκπλήξεις τα οποία κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Η ήττα της Γερμανίας και η ισοπαλία της Αγγλίας, δημιουργεί ένα "τρελό" σενάριο, το οποίο μπορεί να στείλει την ελληνική ομάδα αν αυτή προκριθεί ως δεύτερη, μέχρι και τα ημιτελικά του παγκοσμίου κυπέλλου!

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να πάρουμε αποτέλεσμα από την Αργεντινή και να προκριθούμε πίσω από την "Μπιανκοσελέστε" στους "16" της διοργάνωσης. Σίγουρα βάζουμε ένα πολύ μεγάλο "αν" στην εξίσωση, αλλά σε περίπτωση που κάτσει η πρόκριση, τότε οι αντίπαλοι που προκύπτουν στους "16" και στους "8", δίνουν ρεαλιστικές ελπίδες για αυτό που πριν από την έναρξη του μουντιάλ, φάνταζε ουτοπικό.

Και εξηγούμαστε. Αν η Εθνική περάσει, θα βρει απέναντί της, τον πρώτο του 1ου ομίλου. Με δεδομένο πως σίγουρα πρώτη δεν θα είναι η Γαλλία, η αντίπαλος θα είναι μια εκ των Ουρουγουάη και Μεξικό. Σίγουρα δυνατές ομάδες, αλλά όχι μεγαθήρια. Η καλή Εθνική, θα μπορούσε να χτυπήσει στα ίσια και τους Ουρουγουανούς, αλλά και τους Μεξικανούς.

Το "τρελό" σενάριο και τα ιδιαίτερα ευνοϊκά για την Εθνική μας διασταυρώματα, δεν σταματούν εδώ. Σε περίπτωση λοιπόν, που η Εθνική προκριθεί και από την φάση των "16", υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα, να βρει απέναντί της στα προημιτελικά, κάποια εκ των Σλοβενία, Η.Π.Α, Γκάνα ή Σερβία.

Ο πρώτος του ομίλου της Αγγλίας, διασταυρώνεται στους "16", με τον δεύτερο του ομίλου της Γερμανίας. Η λογική με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, λέει πως οι Εγγλέζοι δεν περνάνε ως πρώτοι, ενώ ακόμα και μετά την ήττα της, η Γερμανία, μπορεί με νίκη την τελευταία αγωνιστική, να πάρει την πρωτιά. Αρα, το ζευγάρι από το οποίο θα προκύψει ο αντίπαλός μας στους "8", είναι πολύ πιθανό να είναι η Σλοβενία κόντρα στην Γκάνα ή την Σερβία.

Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό, πως σε περίπτωση που γίνει το... θαύμα και η Εθνική περάσει αγκαζέ με την Αργεντινή του Μαραντόνα στην επόμενη φάση, υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για την πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004, να τρελάνει ξανά την υφήλιο και να φτάσει μέχρι και τις τέσσερις καλύτερες ομάδες του πλανήτη.

Υ.Γ. από μένα τις καλύτερες ευχές μου, μια και οι εκλείψεις κρύβουν πολλές μα πολλές εκπλήξεις.

ΕΠΕΙΓΩΝ ....... δεν ξερω αν αληθευει, καλου κακου προσεχετε!

Tenia Pat B 18 Ιουνίου στις 6:10 μ.μ. Απάντηση

SOS!!!! ΟΣΟΙ ΜΕΝΕΤΕ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ - ΕΧΕΙ ΕΝΤΟΠΙΣΘΕΙ ΣΠΕΙΡΑ ΑΠΑΓΩΓΕΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΣΠΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΑΝΙΑΣ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ Ή ΜΠΛΕ BMW ΜΕ ΦΙΜΕ ΤΖΑΜΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΑΓΕΙ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΑΠΑΓΑΓΟΥΝ ΕΝΑ 13ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΤΡΕΞΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟ, ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.

* ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΥΤΕΣ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ.

* ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΣΟΥΝ.

* ΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΝΑ ΚΟΒΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΥΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΚΑΛΩΝΤΑΣ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΟΛΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ...

Όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στην Zougla.gr

Δίωξη για ανθρωποκτονία σε σεισμολόγους για τον σεισμό της L’ Aquila,

Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 16 Ιουνίου 2010, 23:37

Με επιστολή του που απευθύνεται προς την επιστημονική από όλο τον πλανήτη, ο γενικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Σεισμολογικού Ινστιτούτου (EMSC), Rémy Bossu, γνωστοποιεί την δίωξη για ανθρωποκτονία, που άσκησε το γραφείο της εισαγγελίας της L’ Aquila σε μέλη της Εθνικής Επιτροπής Υψηλού Ρίσκου, η οποία συνεδρίασε στην L’ Aquila μία εβδομάδα πριν από τον σεισμό των 6,3Mw.

Από τον τρομερό σεισμό στην L’ Aquila της κεντρικής Ιταλίας έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 300 άνθρωποι.

Η επιστολή στο διαδίκτυο που απευθύνεται στον Ιταλό Πρόεδρο

Οι κατηγορίες αφορούν την αποτυχία (από πλευράς των μελών της Επιτροπής) να σημάνουν έναν συναγερμό προς τους πολίτες πριν χτυπήσει ο σεισμός.

Στην επιστολή του, ο γγ του EMSC αναφέρει ότι ανάμεσα στους επιστήμονες σεισμολογίας και μηχανικής των σεισμών, των οποίων οι πράξεις αυτήν τη στιγμή ερευνώνται βρίσκονται ο πρόεδρος της INGV, Enzo Boschi (μέλος της Επιτροπής Υψηλού Ρίσκου) και ο διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Σεισμών, Giulio Selvaggi (που απλώς συνόδευε τον Boschi σε εκείνη τη συνεδρία ως εξειδικευμένος τεχνικός).

Υπογραμμίζει την πλήρη αντίθεσή του στη δίωξη των συναδέλφων του επιστημόνων για ανθρωποκτονία και υποστηρίζει ότι οι ευθύνες που τους προσάπτει η εισαγγελία είναι εντελώς αβάσιμες.

Καλεί επίσης τα μέλη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας να υπογράψουν μια σχετική επιστολή με αποδέκτη τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, η οποία έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα www.mi.ingv.it/open_letter/ .

Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη, 16 Ιουνίου 2010, 23:41

____________

italian version Open letter to the President of the Republic of Italy Two weeks ago in Italy, the L’Aquila Prosecutor’s office indicted scientists, some of them members of the “Commissione Grandi Rischi” (Commission for High Risks), and civil protection officials for manslaughter. The basis for the indictment is that these people did not provide a short-term alarm to the population after a meeting of the Commission held in L’Aquila six days before the Mw 6.3 earthquake that struck that city and the surrounding area. The allegations against the scientists are completely unfounded. Years of research worldwide have shown that there is currently no scientifically accepted method for short-term earthquake prediction that can reliably be used by Civil Protection authorities for rapid and effective emergency actions. The international seismological community has long recognized that the best approach to defending populations from catastrophic earthquakes is not through earthquake prediction, but through risk mitigation and the application of appropriate safety measures to prevent buildings from collapsing. In this regard, the development of seismic hazard maps, which provide estimates of the probability of occurrence of predefined values of peak ground motion in a given time period, provide the specifications required by building codes to avoid collapse of buildings and the resulting fatalities Italy is an earthquake-prone country. An improved seismic hazard map that summarizes decades of research on earthquake occurrence and effects was completed in 2004 (see http://zonesismiche.mi.ingv.it/). It is the result of the work of many scientists, it is considered to be one of the best seismic hazard maps in Europe, and it has been used as a basis for the Italian building code beginning in 2008 (“Norme Tecniche per le Costruzioni”, GU n.29 del 04/02/2008). It should be viewed as the primary contribution of the Italian earthquake scientists to their Country. Seismic hazard maps must also be used for conveying to the population the basic concepts of earthquake hazard, awareness, preparedness, and response. Increased consciousness of the earthquake hazard and associated risk should also foster further prevention actions by national and local authorities. Overall, earthquake preparedness and damage prevention in the form of retrofitting are not only possible but mandatory in a country affected for the most by moderate size earthquakes that often result in catastrophes for the society because of the large percentage of seismically unreinforced buildings. Education, awareness, preparedness and retrofitting are the best tools for mitigating the impact of the catastrophic earthquakes that will inevitably affect Italy in the future. The scientific community involved in earthquake science urges the Italian government, local authorities and decision makers in general, to be proactive in establishing and carrying out local and national programs to support earthquake preparedness and risk mitigation rather than prosecuting scientists for failing to do something they cannot do yet - predict earthquakes.

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος

Η απόκρουση των στρατευμάτων του Μουσολίνι αποτέλεσε την πρώτη νίκη κατά μιας χώρας του Αξονα

Επιμέλεια: Στεφανος Xελιδονης

Την επαύριο του τορπιλισμού της «Ελλης» η ελληνική κυβέρνηση αποσιώπησε ότι η επίθεση ήταν έργο των Ιταλών. Παρά τα αδιάσειστα στοιχεία και τις υποψίες του λαού για τους ενόχους, η Ελλάδα απέφυγε τη σύρραξη. Ετσι, ο Ιωάννης Μεταξάς κέρδιζε κι άλλον χρόνο προκειμένου να προετοιμάσει τη χώρα του ενάντια σε μια μεγάλη ιταλική εισβολή την οποία ανέμενε από καιρό. Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε στον Μεταξά τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης. Με αυτό, η Ρώμη ζητούσε να επιτραπεί η ελεύθερη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, τα οποία θα κατελάμβαναν απροσδιόριστα «στρατηγικά σημεία» εντός της ελληνικής επικράτειας. Ο Μεταξάς αρνήθηκε, απαντώντας στα γαλλικά: «Alors, c' est la guerre» («Λοιπόν, έχουμε πόλεμο»). Με το «ΟΧΙ» άρχισε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος. Οι εντυπωσιακές νίκες των Ελλήνων κατά των Ιταλών θα έφερναν εν καιρώ τους Γερμανούς στην Ελλάδα, οι οποίοι θα έσπευδαν σε βοήθεια των συμμάχων τους που αποτύγχαναν στην επίθεσή τους από την Αλβανία. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η αναγκαστική γερμανική επέμβαση στα Βαλκάνια επηρέασε την έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς καθυστέρησε την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα στην ΕΣΣΔ. Αλλοι ιστορικοί διαφωνούν με αυτήν τη θέση. Το βέβαιο είναι πως η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη κατά μιας χώρας του Αξονα. Το ηθικό παράδειγμα από το «Επος του '40» τονιζόταν τότε στους διθυραμβικούς επαίνους για τη μικρή Ελλάδα. Οπως είχε πει και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Εφεξής δεν θα λέμε ότι οι Ελληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες».

Η στροφή του Μεταξά προς τη Μεγάλη Βρετανία

Του Ιακωβου Mιχαηλιδη*

«Δηλαδή θα έπρεπε διά ν' αποφύγωμεν τον πόλεμον να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτο δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Αγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος». Τα παραπάνω λόγια αποτελούν απόσπασμα από ομιλία του Ιωάννη Μεταξά στους διευθυντές των αθηναϊκών εφημερίδων δύο μόνο ημέρες μετά την κήρυξη του Eλληνοϊταλικού Πολέμου, στις 30 Οκτωβρίου 1940. Η στάση του Μεταξά στη διάρκεια του πολέμου δεν αποτελούσε ευκαιριακή τοποθέτηση, αλλά υπήρξε φυσιολογικό επακόλουθο της συνεπούς διπλωματικής πορείας της χώρας, από τις αρχές κιόλας της δεκαετίας του 1910, να συνεργάζεται με τη Βρετανία που αποτελούσε τη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη στον χώρο της Μεσογείου.

Τα σύννεφα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πύκνωσαν στην Ευρώπη ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, όταν μια σειρά από ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα ανέλαβαν τον κυβερνητικό έλεγχο σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία. Την ίδια στιγμή στα Βαλκάνια οι ζυμώσεις για τη διαμόρφωση σφαιρών επιρροής άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Η περιοχή άλλωστε αποτελούσε προνομιακό χώρο, όπου τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων τέμνονταν προκαλώντας έτσι αναπόφευκτες εντάσεις, συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις. Η Ιταλία και η Μεγάλη Βρετανία ήταν οι δύο χώρες που ανταγωνίζονταν για τον έλεγχο της περιοχής και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να προωθήσουν τα ερείσματά τους. Ο ανταγωνισμός αυτός προσείλκυσε αναπόφευκτα πολιτικούς από όλα τα Βαλκάνια, πολλοί από τους οποίους ανέλαβαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες θέλοντας να εκμεταλλευθούν προς όφελος των ιδίων και των κρατών τους την αντιπαράθεση των ισχυρών. Στο πλαίσιο αυτό, παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωάννης Μεταξάς ανέλαβε πρωτοβουλίες, που τελικά ενίσχυσαν τα αγγλικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, κατέφυγε σε αγγλικές τράπεζες για την παροχή δανείων, παρέδωσε τον αποκλειστικό έλεγχο των τηλεπικοινωνιών με το εξωτερικό για δεκαέξι χρόνια σε αγγλικές εταιρείες, ενώ διατήρησε το εργοστάσιο συναρμολόγησης αεροπλάνων υπό βρετανικό έλεγχο. Η εκχώρηση των κρατικών υποδομών στους Βρετανούς διέλυσε, όπως ήταν λογικό, τους ενδοιασμούς του Λονδίνου για τις προθέσεις του Μεταξά. Στα τέλη του 1938 ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα βομβάρδιζε την υπηρεσία του με αναφορές εκθειάζοντας το καθεστώς Μεταξά, τη μόνη λύση στο πολιτικό χάος της χώρας, όπως έλεγε.

Η απροκάλυπτη αγγλική υποστήριξη εξώθησε τον Μεταξά σε ακόμη μεγαλύτερη προσχώρηση στη βρετανική συμμαχία. «Αυτό που επιθυμώ», εκμυστηρευόταν στον Βρετανό πρεσβευτή στα τέλη του 1938, «είναι μια συμμαχία με τη Μεγάλη Βρετανία. Και γιατί όχι. Θα πρέπει να δεχτούμε ως δεδομένο ότι σε περίπτωση ευρωπαϊκού πολέμου, το ναυτικό και η αεροπορία της Μεγάλης Βρετανίας θα έχουν απόλυτη ανάγκη των ελληνικών νησιών και λιμανιών… Μια συμμαχία επομένως θα ήταν το φυσικότερο πράγμα, από την άποψη ότι δεν υπάρχει άνδρας ή γυναίκα ή παιδί στην Ελλάδα που να μην είναι ολόψυχα αφοσιωμένοι στη χώρα σας».

Οι προτάσεις Μεταξά οδήγησαν τον Waterlow στην άποψη ότι ο Ελληνας δικτάτορας ήταν πολύ καλύτερος από τους συνηθισμένους πολιτικούς και ότι «αν και γερμανόφιλος, οι σχέσεις μας με τον τωρινό πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου υπήρξαν φιλικότερες από τις σχέσεις μας με τους προκατόχους του». Οι επισημάνσεις του πρεσβευτή κλόνισαν τελικά τις επιφυλάξεις του Λονδίνου, παραμερίζοντας και τους τελευταίους δισταγμούς του για τα οφέλη από μια πιθανή συμμαχία με την Ελλάδα. Ετσι τον Απρίλιο του 1939, όταν ο Μουσολίνι κατέλαβε στρατιωτικά την Αλβανία, η Αγγλία και η Γαλλία εγγυήθηκαν επίσημα την ανεξαρτησία της Ελλάδας και της Ρουμανίας σχηματοποιώντας έτσι τα στρατόπεδα που διαμορφώνονταν στην περιοχή. Αν και η παραπάνω εγγύηση δημιουργούσε περισσότερο μια ηθική υποχρέωση και δεν αποτελούσε σαφή δέσμευση από την πλευρά της Βρετανίας κήρυξης πολέμου για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, έγινε δεκτή με ανακούφιση.

Σύγκλιση βασικής στρατηγικής με αποκλίσεις τακτικής

Από τη στιγμή εκείνη και έπειτα, ενάμιση, δηλαδή, χρόνο πριν από την επίσημη κήρυξη του πολέμου, οι ενέργειες του Μεταξά ήταν όλο και πιο εναρμονισμένες με την πολιτική του Λονδίνου. Ετσι, οι προσπάθειες της Ρώμης να προσεγγίσει την Αθήνα κοινοποιήθηκαν στο Λονδίνο και όπως ήταν φυσικό απορρίφθηκαν. Την ίδια στιγμή το «φλερτ» της Βουλγαρίας με τις δυνάμεις του Αξονα μεγάλωνε την ανασφάλεια της Αθήνας για την τύχη της Μακεδονίας και της Θράκης και την εξωθούσε στην αγκαλιά της Βρετανίας. Η οριστικοποίηση της ελληνοβρετανικής συνεργασίας επικυρώθηκε με την υπογραφή διμερούς εμπορικής συμφωνίας τον Ιανουάριο του 1940, που προέβλεπε περικοπή των ελληνικών εξαγωγών προς τη Γερμανία. Η Ελλάδα είχε καταστεί δέσμια των βρετανικών οικονομικών συμφερόντων, κάτι που βεβαίως έγινε αντιληπτό τόσο στο Βερολίνο όσο και στη Ρώμη. Ως εκ τούτου, το καθεστώς ουδετερότητας είχε πια τυπική μόνο σημασία, αφού κατ' ουσίαν η Αθήνα είχε ήδη με τις ενέργειές της επιλέξει τελεσίδικα το στρατόπεδο του Λονδίνου.

Θα πρέπει βεβαίως να επισημανθεί πως η πολιτική της Βρετανίας στα Βαλκάνια απέβλεπε κυρίως στην υπεράσπιση της Τουρκίας και των Στενών, σε αντίθεση με τους Γάλλους που προτιμούσαν την ανάληψη πιο ριζοσπαστικών πρωτοβουλιών, όπως την εγκατάσταση συμμαχικού προγεφυρώματος στη Θεσσαλονίκη. Οσον αφορά την Ελλάδα, η βρετανική θέση συνοψιζόταν πως σε περίπτωση ιταλικής εισβολής, βρετανικές δυνάμεις θα αποβιβάζονταν στην Κρήτη για να βοηθήσουν τους Ελληνες στην απόκρουση της ιταλικής επίθεσης, ενώ ταυτόχρονα ο βρετανικός στόλος στο Αιγαίο θα κινητοποιούνταν για να διασφαλίσει τον έλεγχο των επικοινωνιών στην περιοχή. Η διασφάλιση δηλαδή της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας εξαρτάτο πολύ περισσότερο από την ικανότητα της Βρετανίας να νικήσει την Ιταλία σε έναν διμερή πόλεμο, παρά από τη δυνατότητά της να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Οι ελληνικές πρωτοβουλίες δεν έμεναν φυσικά απαρατήρητες από το καθεστώς του Μουσολίνι προκαλώντας τη δυσαρέσκειά του. Από τις αρχές κιόλας του 1940 η ιταλική επιθετικότητα έναντι της χώρας κλιμακώθηκε, αφού η Ρώμη επιθυμούσε να δοκιμάσει τις αντοχές της Αθήνας στις παράλογες αξιώσεις της. Τον Αύγουστο μάλιστα σημειώθηκε συνδυασμένη επίθεση των ιταλικών εφημερίδων εναντίον της Ελλάδας, ενώ ελληνικά πλοία παρενοχλούνταν στο Αιγαίο από την ιταλική διοίκηση της Δωδεκανήσου. Σύμφωνα με πρόσφατες αρχειακές μαρτυρίες από τα ιταλικά αρχεία, ο Μουσολίνι είχε αποφασίσει να κηρύξει τον πόλεμο στην Ελλάδα ήδη από το καλοκαίρι του 1940 με συμβολική κίνηση τον τορπιλισμό της «Ελλης», αλλά υποχρεώθηκε να αναβάλει για μερικούς μήνες τα σχέδιά του έπειτα από συμβουλές των Γερμανών.

Αμέσως μετά τα γεγονότα του Δεκαπενταύγουστου ο Μεταξάς σε μια συγκινησιακά φορτισμένη συνάντησή του με τον Βρετανό πρεσβευτή, του ζήτησε την αμέριστη βρετανική υποστήριξη δηλώνοντάς του κατηγορηματικά ότι είχε αποφασίσει να αντισταθεί σε κάθε επιβουλή του Αξονα εναντίον της Ελλάδας και ότι σε κάθε περίπτωση προτιμούσε την καταστροφή της χώρας του, από την ταπείνωσή της. Η αποφασιστικότητα του Μεταξά προκάλεσε την αντίδραση του ίδιου του Τσόρτσιλ, ο οποίος σε μήνυμά του προς τον Ελληνα δικτάτορα, στις 25 Αυγούστου 1940, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον τρόπο με τον οποίο ο Μεταξάς είχε χειριστεί την κρίση και τον διαβεβαίωνε πως η θαρραλέα στάση των Ελλήνων, υπό την ηγεσία του, είχε κερδίσει τον θαυμασμό του αγγλικού λαού, που έβλεπε στη στάση των Ελλήνων το παράδειγμα των προγόνων τους μπροστά στον περσικό κίνδυνο. Ωστόσο, ο Βρετανός πρωθυπουργός επανέλαβε και πάλι τη γνωστή θέση του Λονδίνου πως σε περίπτωση ελληνοϊταλικής σύρραξης η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να αναμένει βρετανική βοήθεια για την προστασία των ηπειρωτικών περιοχών της, αλλά να προσδοκά μόνο βρετανική αεροπορική επίθεση εναντίον της Ιταλίας καθώς και αποστολή δυνάμεων για την άμυνα της Κρήτης. Παρά τη βρετανική διστακτικότητα, όμως, ο Μεταξάς δεν έδειξε να υπαναχωρεί από τις θέσεις του. «Απόφασίς μου εις αντίστασιν μέχρις εσχάτων» σημείωνε με αποφασιστικότητα στο «Ημερολόγιό» του. Η άρνησή του να αποδεχθεί το ιταλικό τελεσίγραφο τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήρθε απλώς να επισφραγίσει τις εκπεφρασμένες πεποιθήσεις του.

* Ο κ. Ιάκωβος Μιχαηλίδης είναι επίκουρος καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ.

Οι λανθασμένες εκτιμήσεις των Ιταλών «πληρώθηκαν» στην κορυφογραμμή της Πίνδου

Στις 15 Οκτωβρίου 1940 στο γραφείο του Μπενίτο Μουσολίνι στη Ρώμη πραγματοποιήθηκε κρίσιμη σύσκεψη, στην οποία ελήφθησαν οι τελικές αποφάσεις για τη διεξαγωγή επιθετικής στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον της Ελλάδας. Παρόντες στη σύσκεψη ήταν, εκτός του Ιταλού δικτάτορα, ο υπουργός των Εξωτερικών Γκαλεάτσο Τσιάνο, ο αρχηγός και ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού καθώς και οι επικεφαλής των στρατευμάτων που βρίσκονταν στην Αλβανία. Μέσα σε κλίμα έκδηλου ενθουσιασμού ο Ντούτσε ανακοίνωσε την απόφασή του για την κήρυξη πολέμου εναντίον της Ελλάδας, απόφαση που, όπως είπε, είχε ωριμάσει μέσα του «επί πολύ καιρό». Ηταν η ομολογία μιας επιθυμίας που είχε χαραχθεί αρκετούς μήνες νωρίτερα και είχε σε αρχικό στάδιο εκφρασθεί με τον τορπιλισμό της «Ελλης» ανήμερα της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου του 1940.

Οι επιθετικές διαθέσεις του Μουσολίνι ενισχύθηκαν από τις διαβεβαιώσεις της στρατιωτικής ηγεσίας πως οι Ιταλοί στρατιώτες ανυπομονούσαν να εμπλακούν στις πολεμικές συγκρούσεις σε αντίθεση με τους Ελληνες, που φαίνονταν απρόθυμοι αλλά και ανέτοιμοι να αντιπαραθέσουν αξιόλογη αντίσταση. Ωστόσο, παρά τις εισηγήσεις των Ιταλών στρατηγών τα δεδομένα παραμονές της ελληνοϊταλικής σύγκρουσης φαίνεται ότι ήταν αρκετά διαφορετικά. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν ήταν απροετοίμαστη αλλά είχε φροντίσει ήδη, έστω και καθυστερημένα, από τον Απρίλιο του 1939, όταν η Ιταλία κατέλαβε την Αλβανία, να αναθεωρήσει το αμυντικό της δόγμα που έως τότε βασιζόταν κυρίως στα οχυρωματικά έργα κατά μήκος των βορείων συνόρων της και να προετοιμασθεί για το ενδεχόμενο χερσαίας επίθεσης από την πλευρά της Ηπείρου. Από την άλλη, οι Ελληνες στρατιώτες μόνο απρόθυμα δεν αντιμετώπισαν την κήρυξη του πολέμου. Τέλος, το φρόνημα των Ιταλών στρατιωτών υπερτονιζόταν δυσανάλογα σε σχέση με τις πραγματικές διαθέσεις τους και τη νομιμοφροσύνη τους απέναντι στο φασιστικό καθεστώς.

Το «μαρτύριο» του πρεσβευτή

Προφανώς τέτοιου είδους αποθαρρυντικές πληροφορίες θα είχαν φθάσει στα αυτιά του Ιταλού πρεσβευτή στην Αθήνα, Εμμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος δεν έκρυβε την αγωνία του για τις πρωτοβουλίες των πολιτικών του προϊσταμένων. «Φαντάζομαι ότι στο κελί του θανάτου οι καταδικασμένοι θα περνούν ώρες όχι πολύ διαφορετικές από αυτές που περνώ εγώ τώρα», σημείωνε, λίγο πριν την έναρξη των εχθροπραξιών. Το «μαρτύριο» του Ιταλού πρεσβευτή ολοκληρώθηκε τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, όταν επέδωσε στον Ελληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά το ιταλικό τελεσίγραφο. «Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα τη μεγαλύτερη απέχθεια για το επάγγελμά μου», εξομολογείται ο Ιταλός διπλωμάτης. Η είδηση της κήρυξης του πολέμου προκάλεσε παλλαϊκές εκδηλώσεις ενθουσιασμού στην Αθήνα. «Σιγά σιγά η Αθήνα παίρνει το ύφος των μεγάλων εθνικών εορτών, κάτι που θυμίζει λ.χ. Τα Εκατόχρονα της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά πιο αυθόρμητα και πιο νεανικά. Καιρός θαυμάσιος, καταγάλανος ουρανός. Πλήθη νέων, με στολές της ΕΟΝ ή με πολιτικά, έχουν χυθεί στους κεντρικούς δρόμους, με λάβαρα, σημαίες, δάφνες, μουσικές. Κρατούν εικόνες του βασιλιά, του Μεταξά, του καταδρομικού Ελλη με την επιγραφή: Δεν λησμονούμε. Ο κόσμος συμμετέχει σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, χειροκροτεί, ζητωκραυγάζει. Είχα πολλά, πάρα πολλά χρόνια να δω τέτοιο ενθουσιασμό στην Αθήνα. Αισθάνεται κανείς ένα πάθος μες στον αέρα, ένα φανατισμό, μια λεβεντιά. Ξύπνησε το ελληνικό φιλότιμο, είναι κάτι ωραίο. Και μια τέλεια εθνική ενότητα. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αισθάνομαι τέτοιαν ομόνοια να βασιλεύει στον τόπο: Κανείς δεν σκέπτεται αυτή τη στιγμή ότι ο εχθρός είναι δέκα φορές ισχυρότερος, ότι ο θάνατος κρέμεται από πάνω μας μέσα σ’ αυτόν τον λαμπρό ουρανό», περιγράφει εκείνο το πρωινό του Οκτωβρίου ο Γιώργος Θεοτοκάς.

Αλλά και στην κορυφογραμμή της Πίνδου ο ελληνικός στρατός ήταν πιο αποφασισμένος από ποτέ. Εμψυχώνοντας τους άνδρες του ο διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου, Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης, σε ημερήσια διαταγή του αναφέρθηκε στο δίκαιο του ελληνικού αγώνα επικαλούμενος τα κατορθώματα των προγόνων: «Οι Επαναστάται του ’21 με ξύλα και δρεπάνια αντιμετώπισαν Στρατόν της εποχής επιστημονικώς οπλισμένον χάρις εις το εξυψωμένον ηθικόν των… σήμερον εμείς με οπλισμόν σχεδόν ισάξιον του αντιπάλου θα υστερήσωμεν των προγόνων μας; Με το ανώτερον ηθικόν μας, με το δίκαιον του αγώνος μας, με τη δύναμιν του Θεού, θα εξέλθωμεν νικηφόροι της δοκιμασίας. Η πίστις μετακινεί όρη».

Οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις στο μέτωπο (Ηπειρος και Δυτική Μακεδονία) υπερτερούσαν αριθμητικά των αντίστοιχων ελληνικών, χωρίς όμως να υπολογίζονται οι ελληνικές εφεδρείες. Σύμφωνα με το σχέδιο του ιταλικού Γενικού Επιτελείου, θα εκδηλώνονταν δύο κύριες επιθετικές επιχειρήσεις, η πρώτη με στόχο την κατάληψη του Μετσόβου, όπου μάλιστα είχε διατεθεί και η περίφημη μεραρχία των Ιταλών Αλπινιστών «Τζούλια», και η δεύτερη με στόχο την Πρέβεζα για την εξασφάλιση βάσης για το ιταλικό πολεμικό ναυτικό. Αντίθετα, στο μέτωπο της Δυτικής Μακεδονίας το αρχικό ιταλικό σχέδιο ήταν αμυντικό. Ωστόσο, για διάφορους λόγους το ιταλικό επιτελικό σχέδιο δεν μπόρεσε τελικά να υλοποιηθεί.

Οι τρεις φάσεις του πολέμου

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος χωρίζεται σε τρεις φάσεις. Στη φάση από τις 28 Οκτωβρίου έως τις 13 Νοεμβρίου 1940, ο ελληνικός στρατός βρέθηκε σε θέση άμυνας και τελικά σταμάτησε την ιταλική προέλαση. Στη συνέχεια, οι Ελληνες στρατιώτες εισήλθαν στο έδαφος της Βορείου Ηπείρου πετυχαίνοντας για περίπου δύο μήνες μεγάλες στρατιωτικές νίκες σε βάρος των Ιταλών. Στην τρίτη φάση του πολέμου από τις 7 Ιανουαρίου έως τις 26 Μαρτίου 1941, αρχικά διακόπηκε η ελληνική αντεπίθεση, ενώ αργότερα εκδηλώθηκε η εαρινή ιταλική επίθεση, χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Κορυφαία στιγμή της τρίτης φάσης αποτελεί αναμφίβολα η πολύνεκρη μάχη που δόθηκε γύρω από το «ύψωμα 731».

Τόσο οι Ελληνες όσο και οι Ιταλοί στρατιώτες πολέμησαν με γενναιότητα, τιμώντας τον όρκο που είχαν δώσει προς την πατρίδα τους. Πληθώρα μαρτυριών της εποχής καταγράφουν τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις τους, τις στιγμές μεγαλείου αλλά και τις -όχι σπάνιες- σκηνές αβρότητας μεταξύ τους. Κρίσιμος διαχωριστικός παράγοντας, πάντως, στάθηκε το αίσθημα του δικαίου που τόνωνε το φρόνημα των Ελλήνων στρατιωτών. «Πόσες φορές δεν είδα Ελληνες στρατιώτες να δίνουν τα τελευταία τσιγάρα τους, την περιορισμένη μερίδα του ψωμιού τους σε Ιταλούς που είχαν αιχμαλωτισθεί. Γιατί ο Ελληνας, μολονότι περιέβαλλε με περιφρόνηση τον Ιταλό στρατιώτη, δεν αισθανόταν γι’ αυτόν, ως άνθρωπο, μίσος. Ολο το μίσος τους οι Ελληνες το επεφύλαξαν για τον Μουσολίνι και τον κόμητα Τσιάνο, για τους ανθρώπους που είχαν ρίξει τον ιταλικό στρατό στον πόλεμο. Και αυτό φαινόταν από τα τραγούδια που τραγουδούσαν, ενώ προήλαυναν», επεσήμαινε Αγγλος πολεμικός ανταποκριτής.

Ο βαρύς χειμώνας

Σφοδρός αντίπαλος και για τους δύο αντιμαχόμενους στάθηκε ο βαρύς χειμώνας. Οι πολικές καιρικές συνθήκες με τις συχνές χιονοθύελλες και τη χαμηλή ορατότητα, όπως καταγράφονται στα κινηματογραφικά επίκαιρα της εποχής, ευθύνονται για πλήθος από κρυοπαγήματα που οδήγησαν ακόμη και σε ακρωτηριασμούς. Επέφεραν έτσι πολλές δυσχέρειες στα πεζοπόρα τμήματα, ενώ επέτειναν τις δυσκολίες στον εφοδιασμό των μονάδων με τρόφιμα και πυρομαχικά.

Η παθιασμένη ελληνική αντίσταση και οι απρόσμενες, για πολλούς, επιτυχίες των Ελλήνων στρατιωτών υποχρέωσαν τους Βρετανούς να επανεξετάσουν τη στάση τους απέναντι στη «μάχη της Ελλάδας» και να δηλώσουν ετοιμότητα για προσφορά ουσιαστικότερης βοήθειας. Από την άλλη, οι εξελίξεις στο μέτωπο προκάλεσαν βαθύτατη κρίση στους κόλπους της ιταλικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας οδηγώντας σε παραιτήσεις αλλά και ανακλήσεις Ιταλών στρατηγών από την Αλβανία, γεγονότα που τραυμάτισαν σοβαρά το γόητρο του Ιταλού δικτάτορα. Καθήλωσαν επίσης σημαντικές ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν διατεθεί σε άλλα μέτωπα, όπως εκείνο της Βόρειας Αφρικής. Υποχρέωσαν, τέλος, τη Γερμανία του Χίτλερ να επέμβει η ίδια στο ελληνικό μέτωπο προκειμένου να δώσει το αποφασιστικό χτύπημα.

Στα ίχνη του δράστη της δολοφονίας του αστρολόγου Μουτάφη



Στα ίχνη του δράστη της δολοφονίας του αστρολόγου Μουτάφη

ΣΑΒΒΑΤΟ, 12 06 2010 12:32

Διαμοιράστε Mister Wong Digg Del.icio.us Slashdot Furl Yahoo Technorati Newsvine Googlize this Blinklist Facebook Wikio

Πολύ κοντά στη διαλεύκανση της μυστηριώδους διπλής δολοφονίας του γνωστού αστρολόγου Μιλτιάδη Μουτάφη, 48 ετών και της γραμματέως του Παρασκευής Γκέζου, 38 ετών, το μεσημέρι της 26^ης Φεβρουαρίου, μέσα στο διαμέρισμά- γραφείο της εταιρείας καλλυντικών που διατηρούσε στο Χαλάνδρι, βρίσκεται η αστυνομία, μετά την σύλληψη ενός 53χρονου ιδιοκτήτη πρατηρίου υγρών καυσίμων στη λεωφόρο Μαρκοπούλου, στην περιοχή της Παιανίας.

Σύμφωνα με τα όσα, πρώτο το "ert.gr" αποκαλύπτει, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Δυτικής Αττικής, μετά από συγκεκριμένες πληροφορίες και υποδείξεις, μετέβησαν για έρευνα στο βενζινάδικο του υπόπτου, σε βάρος του οποίου εκκρεμούσαν δύο εντάλματα σύλληψης για ισάριθμες υποθέσεις.

Οι άνδρες της Ασφάλειας σε έρευνα που έκαναν σε πηγάδι, δίπλα στο πρατήριο βρήκαν 73 σφαίρες διαμετρημάτων 9mm, 38 special, 22mm και 6,25mm "μακάροφ", ενώ άλλες 170 σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων βρέθηκαν στο κατάστημά του.

Αυτό, όμως, που οδήγησε τους αστυνομικόυς της Ασφάλειας στο να συνδέσουν τον 53χρονο με την δολοφονία του αστρολόγου, είναι ένα 38άρι περίστροφο, που βρέθηκε μέσα στην καμπίνα του οδηγού ενός φορτηγού που ήταν παρατημένο σε οικόπεδο του στην ίδια περιοχή.

Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε, όμως και μία περίεργη ασυνενοησία των αστυνομικών της Δυτικής Αττικής με τους συναδέλφους τους του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, αφού σε πρώτη φάση οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα της βαλλιστικής εξέτασης που έγινε στο όπλο, δεν το συνέδεαν με τη διπλή δολοφονία στο Χαλάνδρι.

Κατόπιν αυτού, ο 53χρονος, αφού πλήρωσε την εγγύηση για τα δύο εντάλματα αφέθηκε ελεύθερος.

Αργότερα, όμως, οι αξιωματικοί του αρμοδίου τμήματος της Ασφάλειας Αττικής, διαπίστωσαν ότι προκύπτουν κοινά στοιχεία με αυτά του διπλού φονικού και αποφάσισαν να συνεχίσουν το έργο των ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη και, όπως εκτιμάται, αποτελεί θέμα χρόνου η εξιχνίαση.

_________________________________________________

Την είδηση την μάθαμε από το www.astrognosi.com του φίλου Άκη Αντωνίου, όπου και υπήρξε μαθητής του