Αναρτήσεις
 |
| Ο Ανδρέας Παπανδρέου διαβάζει την ιστορική ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ το 1974 |
Επίκαιρη όσο ποτέ,
και μακριά από Αιθεροβάμονες
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ
Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν
Ο Ανδρέας Παπανδρέου διαβάζει την ιστορική ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ το 1974Ηδιακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη είναι ένα πολιτικό κείμενο με ιστορική σημασία και διάσταση ταυτόχρονα, επίκαιρο όσο ποτέ στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Τις αρχές, τις θέσεις του και τις ιδέες του, το τετράπτυχο «εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση, δημοκρατική διαδικασία» αποδέχονται σήμερα όχι μόνο κόμματα της Αριστεράς, αλλά και σχηματισμοί που είναι στο δεξιό πόλο της πολιτικής γεωγραφίας.Η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη έχει περάσει τα στενά κομματικά σύνορα του ΠΑΣΟΚ και το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και το σημερινό ΠΑΣΟΚ υπηρετούν πλέον τις αρχές της διακήρυξης. Φαίνεται ότι η πλειονότητα των στελεχών και των ψηφοφόρων του το εγκατέλειψε γιατί πιστεύει ότι δεν την υπηρετεί με την ένταξη στο Μνημόνιο, την έλευση του ΔΝΤ και όσα ακολούθησαν. Οι λιγότεροι που παραμένουν θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ πορεύεται πάνω σ' αυτές τις αρχές προσαρμοσμένες στις σημερινές έκτακτες ανάγκες. Δύσκολα πείθουν. Η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη είναι καθ' όλα αντίθετη με το Μνημόνιο και ως εκ τούτου το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να έχει καμία σχέση μαζί της.
Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε για δεκαετίες τη δημοκρατική παράταξη, ταυτίσθηκε με αυτήν και οι άνθρωποι που το πίστεψαν και το ακολούθησαν, σε όποιο χώρο κι αν ανήκουν σήμερα (στον ΣΥΡΙΖΑ, στη Ν.Δ. ή στο σπίτι τους), θεωρούν τη διακήρυξη ένα δικό τους κομμάτι, ανεξάρτητο από το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Σε αυτούς τους ανθρώπους απευθύνεται και η σημερινή αναφορά.
Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική του Μνημονίου, η οικονομική υποδούλωση της χώρας στους ξένους δανειστές καθιστά τη διακήρυξη επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς η εθνική ανεξαρτησία είναι το μεγάλο ζητούμενο. Αναφέρει χαρακτηριστικά η διακήρυξη:
«Βασικός κυρίαρχος στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας».
Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι παραπάνω στόχοι και αρχές είναι το μεγάλο και διαρκές ζητούμενο, καθώς:
* Η εθνική ανεξαρτησία είναι υποθηκευμένη στην τρόικα, αφού η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να συμμορφώνεται στα όσα περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο. Η οικονομία της χώρας είναι παραδομένη στο έλεγχο των ξένων δανειστών, της τρόικας και του ΔΝΤ, των αγορών, των κερδοσκόπων και των τραπεζών. Ο λαός γίνεται κάθε μέρα και πιο φτωχός.
* Λαϊκή κυριαρχία δεν υπάρχει, αφού το Κοινοβούλιο εκβιάζεται κάθε φορά να ψηφίζει τις εντολές της τρόικας, ενώ με νόμο έχουν εκχωρηθεί υπερεξουσίες στον υπουργό Οικονομικών, που παρακάμπτουν τη Βουλή, και το νομοθετικό έργο γίνεται συχνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
* Η κοινωνική απελευθέρωση έγινε υποδούλωση και εξαθλίωση του λαού με τις περικοπές των μισθών, την ανεργία, τη φτώχεια, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.
* Οι δημοκρατικές αρχές βάλλονται από την παρουσία στη Βουλή και στην κοινωνία ναζιστικών μορφωμάτων, αλλά και από τον κρατικό αυταρχισμό, που ξεριζώνει με βία κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις. Ο πολίτης δεν συμμετέχει στις αποφάσεις που τον αφορούν. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόφαση από την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και στον έλεγχο της τρόικας, για την οποία δεν ρωτήθηκε.
Η διακήρυξη παρουσιάστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις 3 Σεπτεμβρίου 1974, μαζί με την ανακοίνωση της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ. Σε εκείνη την εκδήλωση στο ξενοδοχείο «Kings Palace» στο Σύνταγμα είχαν προσκληθεί 149 στελέχη και παρέστησαν 113. Ανάμεσά τους και ο Σάκης Καράγιωργας. Οι πιο πολλοί από τους 113 αποσύρθηκαν στα επόμενα χρόνια ή αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα στους παρόντες, και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που έλεγε για τον εαυτό του ότι ήταν συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Το κείμενο της διακήρυξης είχαν επιμεληθεί στην τελική του μορφή ο καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας Μανώλης Παπαθωμόπουλος, ο Δαμιανός Βασιλειάδης και ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος, ενώ το είχαν δουλέψει μεταξύ άλλων οι: Κώστας Λαλιώτης, Θανάσης Τσούρας, Ι. Τσεκούρας, Ν. Μιχαλόπουλος και άλλοι.
Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε για δεκαετίες τη δημοκρατική παράταξη, ταυτίσθηκε με αυτήν και οι άνθρωποι που το πίστεψαν και το ακολούθησαν, σε όποιο χώρο κι αν ανήκουν σήμερα (στον ΣΥΡΙΖΑ, στη Ν.Δ. ή στο σπίτι τους), θεωρούν τη διακήρυξη ένα δικό τους κομμάτι, ανεξάρτητο από το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Σε αυτούς τους ανθρώπους απευθύνεται και η σημερινή αναφορά.
Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική του Μνημονίου, η οικονομική υποδούλωση της χώρας στους ξένους δανειστές καθιστά τη διακήρυξη επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς η εθνική ανεξαρτησία είναι το μεγάλο ζητούμενο. Αναφέρει χαρακτηριστικά η διακήρυξη:
«Βασικός κυρίαρχος στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας».
Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι παραπάνω στόχοι και αρχές είναι το μεγάλο και διαρκές ζητούμενο, καθώς:
* Η εθνική ανεξαρτησία είναι υποθηκευμένη στην τρόικα, αφού η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να συμμορφώνεται στα όσα περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο. Η οικονομία της χώρας είναι παραδομένη στο έλεγχο των ξένων δανειστών, της τρόικας και του ΔΝΤ, των αγορών, των κερδοσκόπων και των τραπεζών. Ο λαός γίνεται κάθε μέρα και πιο φτωχός.
* Λαϊκή κυριαρχία δεν υπάρχει, αφού το Κοινοβούλιο εκβιάζεται κάθε φορά να ψηφίζει τις εντολές της τρόικας, ενώ με νόμο έχουν εκχωρηθεί υπερεξουσίες στον υπουργό Οικονομικών, που παρακάμπτουν τη Βουλή, και το νομοθετικό έργο γίνεται συχνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
* Η κοινωνική απελευθέρωση έγινε υποδούλωση και εξαθλίωση του λαού με τις περικοπές των μισθών, την ανεργία, τη φτώχεια, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.
* Οι δημοκρατικές αρχές βάλλονται από την παρουσία στη Βουλή και στην κοινωνία ναζιστικών μορφωμάτων, αλλά και από τον κρατικό αυταρχισμό, που ξεριζώνει με βία κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις. Ο πολίτης δεν συμμετέχει στις αποφάσεις που τον αφορούν. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόφαση από την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και στον έλεγχο της τρόικας, για την οποία δεν ρωτήθηκε.
Η διακήρυξη παρουσιάστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις 3 Σεπτεμβρίου 1974, μαζί με την ανακοίνωση της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ. Σε εκείνη την εκδήλωση στο ξενοδοχείο «Kings Palace» στο Σύνταγμα είχαν προσκληθεί 149 στελέχη και παρέστησαν 113. Ανάμεσά τους και ο Σάκης Καράγιωργας. Οι πιο πολλοί από τους 113 αποσύρθηκαν στα επόμενα χρόνια ή αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα στους παρόντες, και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που έλεγε για τον εαυτό του ότι ήταν συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Το κείμενο της διακήρυξης είχαν επιμεληθεί στην τελική του μορφή ο καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας Μανώλης Παπαθωμόπουλος, ο Δαμιανός Βασιλειάδης και ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος, ενώ το είχαν δουλέψει μεταξύ άλλων οι: Κώστας Λαλιώτης, Θανάσης Τσούρας, Ι. Τσεκούρας, Ν. Μιχαλόπουλος και άλλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου