Αναρτήσεις
Μια οικογένεια διαθέτει ένα φούρνο όπου παρασκευάζεται και πωλείται ψωμί. Ο πατέρας φούρναρης διευθύνει την επιχείρηση όπου εργάζονται ζυμωτές, ψήστες και πωλητές καρβελιών.
Αν κάθε μέρα στο ταμείο μπαίνουν π.χ. 1.000 ευρώ, το μήνα θα έχει έσοδα περί τις 30.000 ευρώ.
Με αυτά ο φούρναρης αγοράζει αλεύρι, μαγιές, αλάτι, ζάχαρη και κάθε μήνα πληρώνει το νερό, το ηλεκτρικό και τους εργαζόμενους.
Αν για όλα τα έξοδα λειτουργίας της επιχείρησης χρειάζονται 28.000 ευρώ, του μένουν και 2.000 για να ζήσει η οικογένεια. Η οικογένεια αποτελείται από τους παππούδες, τη σύζυγο που ασχολείται με τα οικιακά, τα τέσσερα παιδιά εκ των οποίων τα δυο είναι φοιτητές και τα δυο αργόσχολοι και δυο αδερφές άγαμες θυγατέρες...
Ως είθισται στην Ελλάδα τα περισσότερα μέλη της οικογένειας διαθέτουν αριστερές πεποιθήσεις, περί εργατική εκμετάλλευση και της συνήθους σε αυτές τις περιπτώσεις αποστροφής στο ζύμωμα, το εμπόριο καρβελιών και θεωρητικώς στο κέρδος.
Παράλληλα, κρίνοντας πως 2.000 ευρώ δεν επαρκούν για να διαβιεί η οικογένεια απαιτούν την αύξηση των δαπανών σε 5.000 ευρώ το μήνα...
Αν ο φούρναρης αντί για 2.000 ευρώ το μήνα αρχίζει να κρατά 5.000 ευρώ από τον κύκλο του χρήματος του φούρνου, θα αναγκαστεί να αγοράζει λιγότερα άλευρα, να απολύσει παραγωγικούς υπαλλήλους κλπ. Με τον τρόπο αυτό θα έχει λιγότερες πωλήσεις και αν συνεχίσει να λαμβάνει 5.000 από το ταμείο, το σπιράλ της μείωσης των προμηθειών θα συνεχιστεί μέχρι εκμηδενισμού της επιχείρησης και εξαθλίωσης εργαζομένων και οικογενείας.
Αν αντί για 5.000 ευρώ το μήνα για τα έξοδα του σπιτιού αρχίζει να παίρνει 3.000 ευρώ, απλά επιβραδύνει την πτώση.
Όταν λόγω, της κακή διαχείρισης και υπεράντλησης ο τζίρος από 30.000 που είναι οι δυνατότητες έχει πέσει στις 15.000, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να μειώσει τις προμήθειες και το κόστος λειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και τις απολήψεις για τα έξοδα της οικογένειας...
Αναδιάρθρωση το λέμε αυτό...
Στοιχειωδώς σοβαρός αν είναι ο φούρναρης θα επιβάλει στα δυο τέκνα και όσα μέλη της οικογένειας μπορούν να εργαστούν να πιάσουν δουλειά στην επιχείρηση και να αφήσουν τα «οικιακά». Έτσι στην επιχείρηση θα μειωθεί το κόστος λειτουργίας αλλά θα αυξηθούν οι εισροές στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Αν ο φούρναρης της ιστορίας είναι η κυβέρνηση μείωσε μεν με οριζόντιες περικοπές τις 5.000 στις 3.000 αλλά στην επιχείρηση ο κύκλος εργασιών συνεχίζει να μειώνεται και από τις 30.000 έχει πέσει στις 10.000, ενώ δεν έχει μεταφέρει τους αργόσχολους καταναλωτές σε παραγωγικές θέσεις στο φούρνο...
Το νέο φορολογικό συνεχίζει να μεταφέρει πόρους από το φούρνο στην πολυπληθή οικογένεια. Η κατάρρευση του φούρνου και της οικογένειας είναι θέμα χρόνου.
Πηγή:www.capital.gr εδω http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1681514
Αν κάθε μέρα στο ταμείο μπαίνουν π.χ. 1.000 ευρώ, το μήνα θα έχει έσοδα περί τις 30.000 ευρώ.
Με αυτά ο φούρναρης αγοράζει αλεύρι, μαγιές, αλάτι, ζάχαρη και κάθε μήνα πληρώνει το νερό, το ηλεκτρικό και τους εργαζόμενους.
Αν για όλα τα έξοδα λειτουργίας της επιχείρησης χρειάζονται 28.000 ευρώ, του μένουν και 2.000 για να ζήσει η οικογένεια. Η οικογένεια αποτελείται από τους παππούδες, τη σύζυγο που ασχολείται με τα οικιακά, τα τέσσερα παιδιά εκ των οποίων τα δυο είναι φοιτητές και τα δυο αργόσχολοι και δυο αδερφές άγαμες θυγατέρες...
Ως είθισται στην Ελλάδα τα περισσότερα μέλη της οικογένειας διαθέτουν αριστερές πεποιθήσεις, περί εργατική εκμετάλλευση και της συνήθους σε αυτές τις περιπτώσεις αποστροφής στο ζύμωμα, το εμπόριο καρβελιών και θεωρητικώς στο κέρδος.
Παράλληλα, κρίνοντας πως 2.000 ευρώ δεν επαρκούν για να διαβιεί η οικογένεια απαιτούν την αύξηση των δαπανών σε 5.000 ευρώ το μήνα...
Αν ο φούρναρης αντί για 2.000 ευρώ το μήνα αρχίζει να κρατά 5.000 ευρώ από τον κύκλο του χρήματος του φούρνου, θα αναγκαστεί να αγοράζει λιγότερα άλευρα, να απολύσει παραγωγικούς υπαλλήλους κλπ. Με τον τρόπο αυτό θα έχει λιγότερες πωλήσεις και αν συνεχίσει να λαμβάνει 5.000 από το ταμείο, το σπιράλ της μείωσης των προμηθειών θα συνεχιστεί μέχρι εκμηδενισμού της επιχείρησης και εξαθλίωσης εργαζομένων και οικογενείας.
Αν αντί για 5.000 ευρώ το μήνα για τα έξοδα του σπιτιού αρχίζει να παίρνει 3.000 ευρώ, απλά επιβραδύνει την πτώση.
Όταν λόγω, της κακή διαχείρισης και υπεράντλησης ο τζίρος από 30.000 που είναι οι δυνατότητες έχει πέσει στις 15.000, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να μειώσει τις προμήθειες και το κόστος λειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και τις απολήψεις για τα έξοδα της οικογένειας...
Αναδιάρθρωση το λέμε αυτό...
Στοιχειωδώς σοβαρός αν είναι ο φούρναρης θα επιβάλει στα δυο τέκνα και όσα μέλη της οικογένειας μπορούν να εργαστούν να πιάσουν δουλειά στην επιχείρηση και να αφήσουν τα «οικιακά». Έτσι στην επιχείρηση θα μειωθεί το κόστος λειτουργίας αλλά θα αυξηθούν οι εισροές στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Αν ο φούρναρης της ιστορίας είναι η κυβέρνηση μείωσε μεν με οριζόντιες περικοπές τις 5.000 στις 3.000 αλλά στην επιχείρηση ο κύκλος εργασιών συνεχίζει να μειώνεται και από τις 30.000 έχει πέσει στις 10.000, ενώ δεν έχει μεταφέρει τους αργόσχολους καταναλωτές σε παραγωγικές θέσεις στο φούρνο...
Το νέο φορολογικό συνεχίζει να μεταφέρει πόρους από το φούρνο στην πολυπληθή οικογένεια. Η κατάρρευση του φούρνου και της οικογένειας είναι θέμα χρόνου.
Πηγή:www.capital.gr εδω http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1681514
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου