Η ετησία πρόβλεψη μου για το Ελληνικό χρηματιστήριο, στο περιοδικό ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ

Θετικό έτος ή μια από τα ίδια;

Όλα δείχνουν ότι δεν αλλάζει τίποτα.

Τέλη Σεπτεμβρίου, και ο προβληματισμός είναι μεγάλος, τι να γράψεις και τι να πεις. Τι καθοδήγηση να δώσει κάποιος, μετά από οκτώ συνεχή χρόνια σταθερής πορείας στη στήλη και τις επιτυχίες που εχει ο υποφαινόμενος και το αγαπητό σας και αγαπητό μας περιοδικό. Οκτώ έτη συνεχούς παρουσίας μπορώ να σας πω ότι ένιωθα «μοναξιές» στην μηνιαία παρουσία για το χρηματιστήριο. Πολύ πρόσφατα, σε ανάλογα περιοδικά διαπίστωσα ότι «τελείωσε» η μοναξιά μου.

Η έκπληξη μου κατάληξε να είναι δυσάρεστη όταν διαπίστωσα ότι την μοναξιά μου την διέκοψαν κομήτες. Που δεν γνωρίζουν καλά τη γειτονία και τους κανόνες που διέπουν το χρηματιστηριακό γίγνεσθαι. Η άγνοια αυτή μας ρεζιλεύει όλους και κάνουν πρωτοετείς φοιτητές της μακροοικονομίας να γελάνε με τους «αστρολόγους» που έχουν παντελή άγνοια του καπιταλιστικού οικονομικού κατεστημένου και των νομών που το διέπουν.

Όπως είναι το εισόδημα, η αποταμίευση, η κατανάλωση και οι επενδύσεις. Οι τέσσερις αυτοί τελεστές πρέπει να είναι σωστά μοιρασμένοι για να λειτούργει ορθά ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Το ίδιο είναι ωφέλιμο να κάνουν και οι κυβερνήσεις με την νομοθεσία που εφαρμόζουν, και που πρέπει να ακολουθούν οι τράπεζες.

Όταν διαταράσσεται ο ενας τελεστής οι δονήσεις διαχέονται και στους άλλους τρεις. Τα αποτελέσματα είναι ορατά σε μερικά χρόνια μετά τη διαταραχή, πρώτα σαν κερδοσκοπική ευφορία μέσω του χρηματιστηρίου που ανεβαίνει, πάντα με λεφτά, μετά σαν καταστροφή που πέφτει, πάντα σαν διανομή χαρτιών. Ότι ακριβώς έκανε μεγάλη αλλοδαπή τράπεζα στην Ελλάδα, μοιράζοντας «δομημένα ομόλογα». Ακόμα πιο απλά, ανεβαίνουμε με χρήματα και πέφτουμε με χαρτιά που μοιράζονται στην μαρίδα, και εκεί επάνω απλώνουμε και τα «σαπάκια», κατά την παλιότερη προσφιλή έκφραση χρηματιστηριακού συντάκτη.

Η λάθος νομοθετική τακτική, κάθε δυτικής κυβέρνησης, υιοθετείται από την αμερικανική. Εδώ να θυμίσω κάτι που εχει αναφερθεί τον Μάρτιο του 2009, για το δείκτη των αποταμιεύσεων, σε τι επίπεδα εχει πέσει και την συμπεριφορά των δεικτών του χρηματιστηρίου. Σκέφτομαι, κανείς δεν εχει μάθει τίποτα, από τις παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις.

Η κρίση του 1929, προβλέφθηκε μόνο από ένα άτομο, τον W.D Gann. Που ήταν τότε ο μόνος κερδισμένος. Όσοι αστρολόγοι, έχουν χρηματιστηριακή παιδεία κάνουν την διάφορα και μεσουρανούν. Δεν αφήνουν κείμενα εντυπώσεων που ξεχνιούνται μόλις αλλάξεις σελίδα, η κρίση που αναμένεται να επέλθει ειδικά από αυτό το έτος είναι αργή και συσσωρευτική δεν αφήνει περιθώρια για πολλές επιχειρήσεις «φαντασμάτων» και αεριτζήδων, καθώς είναι αργό το ξεκαθάρισμα και θα διαρκέσει κάποια έτη, και όχι μήνες.

Και φυσικά το ξεκαθάρισμα θα πραγματοποιηθεί πρώτα άναμεσα στις θεμελιώδεις και «τυχαίες» εταιρίες και επιχείρησεις. Όλοι αυτοί πρέπει να επανέλθουν με ορθό τρόπο στην φυσική τους θέση τους μεσα στην καπιταλιστικη παραγωγική αλυσίδα. Και όχι όπως αρκετά συχνά, με νόμους και συνθήκες που ποδοπατήθηκαν «εν άγνοια τους», οι μικροαστικοί επενδύτες που ξεγελιούνται από της πραγματικές δυνατότητες και τις «εικονικά» παρουσιαζόμενες ευκαιρίες του καπιταλιστικού συστήματος. Ενός συστήματος που πολλές φορές εχει βιαιπραγήθει από ακόρεστες ορέξεις άμαθων και τυχαίων «επιχειρηματιών».