Αναρτήσεις
Παρασκευή 21/05/2010 09:54
Την ίδια στιγμή φώναζε αγριεμένη στη διευθύντρια: «Θα σας σκοτώσουμε όλους. Αφού δεν έχω εγώ να ζήσω να μη ζήσετε κι εσείς. Να μην έχει κανένας σας». Λυπηρότατο γεγονός, απειροελάχιστο δείγμα όσων ανιστόρητων θα επακολουθήσουν….
Πάμπολλα γράφονται και περισσότερα λέγονται για την κρίση από καλοπροαίρετους και μη, ιδιοτελείς ή όχι, δίκαια ή άδικα εξοργισμένους, αργυρώνητους, πληρωμένους αδρά ή κατευθυνόμενους. Κοινώς, επικρατεί πανδαιμόνιο, όργιο φημών και χαοτικός αποπροσανατολισμός.
Ασφαλώς ως λαός δεχόμαστε πρωτόγνωρα καταιγιστικά πυρά και θανατηφόρα πλήγματα, που εναλλάσσονται εμβόλιμα με κάποιες ανάσες ζωής, προσδιορισμένες ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τους επιτηρητές μας.
Απλά, αγοράσαμε χρόνο, μεταθέσαμε το πρόβλημα, μετατοπίσαμε τις ευθύνες και βαδίζουμε σαν απολωλότα πρόβατα «επί σφαγή» χωρίς άλλη επιλογή.
Αυτοί που γνωρίζουν – και είναι πολλοί οι δοσίλογοι - ας δώσουν λόγο, πρώτα στον εαυτό τους, στα παιδιά τους και στους γονείς τους. Είναι το μεγαλύτερο βασανιστήριο. Από όλους μπορούν να κρυφτούν, απ΄ τον εαυτό τους ποτέ. Και το αξίωμα «έστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ΄ ορά» δεν θα πάψει να τους θυμίζει πως κανείς δε γλιτώνει από τη «θεία Δίκη» και τη λαϊκή κατακραυγή.
Βαλλόμαστε πανταχόθεν. Ένας ληστρικός Αρμαγεδδώνας σαρώνει το έθνος. Αναμφίβολα, έρχονται ισοπεδωτικές αλλαγές προς τα χειρότερα, καθώς μειώνεται δραματικά το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα.
Ο τόπος που ανέδειξε το «μέτρον άριστον» έπεσε θύμα της υπερβολής του. Η γεννήτρια χώρα της τραγωδίας ζει το δικό της δράμα.
Η έλευση της κάθαρσης απασχολεί το διεθνές στερέωμα περισσότερο από μας. «Την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν», το λυτρωμό στις τραγωδίες, δηλαδή, συνόδευε πάντα φόβος πολύς, οδύνη και στεναγμός.
Τα κεφάλια μας γέμισαν νούμερα για κατά κεφαλήν χρέη, φόρους και δάνεια.
Οι τσέπες μας απόκτησαν, ετσιθελικά, συνεταίρους - ταχυδακτυλουργούς στην εξαφάνιση του εισοδήματος - το υπερχρεωμένο κράτος και τους ανελέητους δανειστές.
Η ψυχολογία βομβαρδίζεται από ασύστολα σενάρια τρομολαγνείας, πανικού, αβεβαιότητας, καταρράκωσης του ηθικού.
Οι καρδιές γέμισαν θλίψη. Μας παίρνουν τη χαρά. Στραγγίζουν την ενέργεια. Μπλοκάρουν τη δημιουργικότητα, σπάνε την έμπνευση. Θέλουν μερδικό στη ζωή μας, στους κόπους μας, στο αίμα μας, στην ελευθερία μας. Αλυσοδέσανε τα όνειρά μας, φρενάρουν τις ελπίδες των παιδιών μας.
υπερβολή της διεθνούς δυσφημιστικής καμπάνιας, οι λοιδορίες και ο διασυρμός της χώρας πλήττουν ανεπανόρθωτα την εθνική της αξιοπρέπεια.
Λαός χωρίς άρτο, σε λίγο, ο ελληνικός, καλείται να ζήσει μόνο με θεάματα. Έτσι στην αρένα της διάσπασης έπεσαν ορυμαγδόν οι πρώτες εριστικές διχογνωμίες, οι πρώτες εμπρηστικές αλληλοκατηγόριες μεταξύ κομμάτων, φατριών, φοροφυγάδων και λοιπών συγγενών της στυγερής και πνιγηρής διαπλοκής.
Το δόγμα «φωτιά στην Αθήνα, αίμα στο λαό» προαλείφεται να αντικαταστήσει το παντεσπάνι που έτρωγε αντί για ψωμί τον τελευταίο καιρό ο ατίθασος ετούτος λαός. Ενώ κάνει όσους ποντάρουν στη χρεοκοπία μας να τρίβουν περιχαρείς τα χέρια τους, όπως ο Πιλάτος «από του αίματος των αθώων τούτων».
Σε οργουελική ατμόσφαιρα το πλήθος κατευθύνεται στην εμπαθή λογική να τρέφεται με αίμα, όπως στην εποχή του Νέρωνα. Η απομάκρυνση δαιμόνων και οι μάγισσες που πρέπει να καούν στην πυρά αναβιώνουν αποπροσανατολίζοντας τα πλήθη.
Διαφήμιση του 1932
Δεν είναι μόνο η ζωή και η ιστορία που κάνουν κύκλους. Είναι και οι οικονομίες των κρατών και τα χρηματιστήρια που ακολουθούν, επίσης, ελικοειδείς κύκλους όπως τα σπειροειδή ελατήρια. Κύκλους που ποτέ δεν τέμνονται.
Ας φαίνεται πως διαγράφουν μία απλή τροχιά. Κι ας δίνουν την εντύπωση του σκύλου που κυνηγάει την ουρά του. Στην πράξη η ολοκλήρωση ενός κύκλου, αποτελεί εξέλιξη που οδηγεί στο αμέσως επόμενο επίπεδο.
Οι κρίσεις τελικά είναι πολύ πιο συνηθισμένα φαινόμενα απ΄ ότι νομίζουμε. Μιας τέτοιας ανείπωτης κρίσης θεατές και νεομάρτυρες βρεθήκαμε ιστορικά οι Έλληνες του 2010, στον ειδεχθή ρόλο του πειραματόζωου, αρμενίζοντας εξολοκλήρου σε αχαρτογράφητα ύδατα.
Είναι βέβαιο πως το παγόβουνο έχει εντοπιστεί και κατευθύνεται ακάθεκτο προς το κλυδωνιζόμενο σκάφος της δύσμοιρης πατρίδας. Πρόκειται για τεράστιο παγόβουνο, ακριβώς λίγο πριν την πρόσκρουση.
Κι ενώ η παγκόσμια οικονομία προσπαθεί να προλάβει τα χειρότερα, τα οικονομικά της Ελλάδας, φαλιρισμένα τεχνηέντως και σκοπίμως από χρόνια, βρίσκονται στη χειρότερη καμπή των τελευταίων πενήντα χρόνων, κάτω από το οριακό σημείο μηδέν.
Καλό θα είναι να μην αφήνουμε τίποτα να περνά αφιλτράριστο. Να μη δεχόμαστε τίποτα άκριτα. Και τίποτα δεν μας σώζει τελεσίδικα πέρα από τη διατήρηση του αρραγούς κοινωνικού ιστού χωρίς τη διάβρωση που το κοινωνικό μίσος επιφέρει.
Στην τραγική αυτή συγκυρία για τον τόπο μας επιβάλλεται όποιος αρθρώνει λόγο να το κάνει με βαθιά επίγνωση πως φέρνει ένα μήνυμα γνώσης, πως ανοίγει ένα παράθυρο ανακούφισης. Αλλιώς «το σιγάν κρείττον εστί του λαλείν».
Ζ ω ή σ α ν χ ρ η μ α τ ι σ τ ή ρ ι ο
Οι άνθρωποι με εμπειρία χρηματιστηρίου λένε - και το εννοούν - πως το χρηματιστήριο είναι ζωντανό και απρόβλεπτο όπως η ζωή. Σε συνεχή ροή και κινητικότητα, με διαρκή εξέλιξη, με συγκινησιακές φορτίσεις θετικές ή αρνητικές όπου ο ενθουσιασμός του κέρδους δίνει τη θέση του στην κατάθλιψη της ζημιάς. Αποδεδειγμένα είναι ένα ποτάμι που ποτέ δε γυρίζει πίσω.
Αντιστρέφοντας το αξίωμα αυτό και θεωρώντας τη ζωή σαν χρηματιστήριο καλούμαστε να επενδύσουμε στα θετικά και να θωρακιστούμε διπλά στον επερχόμενο εξοντωτικό τυφώνα επιστρατεύοντας θετικούς και ευεργετικούς συλλογισμούς:
Όπως τα χρηματιστήρια δεν κλείνουν σε μια χρεοκοπία έτσι και η ζωή δεν σταματά, τα κράτη δεν χάνονται και η Ελλάδα δεν πεθαίνει.
Η ενεργοποίηση του stop loss σώζει περιουσίες στα χρηματιστήρια. Stop loss χρειάζεται και στη ζωή του κάθε Έλληνα άμεσα. Φραγμός στην εμπάθεια, φραγή στο κοινωνικό μίσος και stop loss στον άφθονο φθόνο το δηλητηριώδες αυτό σαράκι που κατατρώει τις καρδιές των Ελλήνων από τα χρόνια των Περσικών πολέμων.
Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι όλοι οι αρχηγοί των νικηφόρων πολέμων κατά των Περσών κυνηγήθηκαν ανελέητα. Ο Μιλτιάδης πέθανε καταδικασμένος στη φυλακή από γάγγραινα, ο Θεμιστοκλής εξοστρακισμένος φιλοξενήθηκε από τους εχθρούς του στην Περσία κι ο Παυσανίας καταδικασμένος σε θάνατο πέθανε από ασιτία μέσα στο ναό όπου κατέφυγε ως ικέτης!
Ε π ι λ ε γ ό μ ε ν α
Ο Σπαθάρης δεν κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Δια-σπάθιση χρήματος θεωρήθηκε. Τι φόρο τιμής να προσδοκά από «καραγκιόζηδες» ένας πατριάρχης καραγκιοζοπαίχτης;
Το πορνό βίντεο της κ. Ντούβλη χρεώνεται μόνο με 5,5% ΦΠΑ. Τα θεάματα που λέγαμε, ελλείψει του άρτου και του θεάτρου. Ελλείψει παιδείας και παιδιάς…
Οι πάνες των μωρών, όμως, θα φορολογούνται με 21% φορολογία. Είδος πολυτελείας οι νέες ζωές στην Ελλάδα. Για την υπογεννητικότητα, βρε λαέ βασανισμένε… Φόρος πολυτελείας λέγεται αυτός!
«Καρβελιστάν – Ψινακιστάν» είναι ο τίτλος για τη βραδινή υπερπαραγωγή άλλου μεγάλου καναλιού. Η Ελλάδα τελικά έχει ταλέντο! Στη χρεοκοπία. Αξιών, θεσμών, λαού, γενεών!
Έτσι ενημερώνονται οι Έλληνες τα μεσημέρια της κρίσης, λίγο πριν τη μοιραία πρόσκρουση στο παγόβουνο.
Μια πρόχειρη φευγαλέα ματιά ήταν αυτή στη μεσημεριανή τηλεόραση, στις 3:00 μ.μ. της Τετάρτης, 20/5/2010.
Και δεν μου άφησε περισσές ελπίδες πως η κάθαρση της τραγωδίας στον τόπο του «άφθονου φθόνου» θα είναι άνευ φόβου και άνευ πόνου!
Αθήνα 1906
Πληροφορίες για την ιστορία του παλιού Ελληνικού Χρηματιστηρίου θα βρείτε στο λεύκωμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου