ΣΕΙΣΜΟΙ

ΣΕΙΣΜΟΙ

Σεισμός είναι η παλμική κίνηση, λίγο πολύ βίαιη και ταχεία, ενός μέρους της επιφανείας της γης που προκαλείται από ενδογενείς διαταράξεις. Με βάση τις αιτίες που τους προκαλούν, οι σεισμοί χωρίζονται σε εγκατακρημνισιγενείς σεισμούς, οι οποίοι οφείλονται στην κατάρρευση υπόγειων κοιλοτήτων, σεισμούς ηφαιστειακούς, που συναντώνται σε περιοχές με ενεργά ή ανενεργά ηφαίστεια και τους οποίους συνοδεύουν και εκρήξεις και σε σεισμούς τεκτονικούς, που είναι οι σημαντικότεροι σε αριθμό, ένταση, έκταση και προκαλούνται από μετατόπιση και καθίζηση μεγάλων όγκων γης. Οι τεκτονικοί σεισμοί λοιπόν είναι οι σημαντικότεροι σε αριθμό, ένταση, έκταση και προκαλούνται από μετατόπιση και καθίζηση μεγάλων όγκων γης. Δεν είναι βέβαια δυνατόν να θεωρείται ως αιτία πρόκλησης των τεκτονικών σεισμών η μετατόπιση και καθίζηση μεγάλων όγκων της γης, καθόσον στην περίπτωση αυτή οι περιοχές οι οποίες εμφανίζουν περιοδικότητα σεισμών θα είχαν κατακρημνισθεί ή αφανισθεί και ειδικότερα νησιωτικά συμπλέγματα ή νησιά θα είχαν βουλιάξει. Επί πλέον δεν θα παρουσίαζαν περιοδικότητα εμφάνισης. Πού οφείλονται οι περιοδικοί τεκτονικοί σεισμοί; Ως γνωστόν, η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, διαγράφοντας μία πλήρη τροχιά σε ένα έτος. Επίσης ο δωδεκαετής κύκλος του Ήλιου, συνοδευόμενος από εμφάνιση και μεταβολές φυσικών φαινομένων στην Γη, συνεπάγεται μεταβολές στην τροχιά της Γης, με άμεσο αποτέλεσμα την πρόκληση μεταβολών στο ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο και κατά συνέπεια στην βαρύτητά της. Κατά την περιγραφή της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο είχαν αναφερθεί, οι μεταβολές τις οποίες υφίσταται το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο εξαιτίας της κίνησής της γύρω από τον Ήλιο και της μετακίνησης του άξονά της, αποτέλεσμα του οποίου είναι και η εμφάνιση των εποχών στον πλανήτη. Κατά την περιγραφή εξάλλου της περιστροφής της Γης γύρω από τον άξονά της είχε αναφερθεί, η δυναμική κατάσταση στην οποία περιέρχονται τα στοιχεία στον πλανήτη, από την ηλιακή ενέργεια την οποία δέχονται και από τον επηρεασμό του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης και κατά συνέπεια της βαρύτητάς της από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία του Ήλιου και της Σελήνης. Ο δωδεκαετής κύκλος του Ήλιου, που συντελεί στην αύξηση ή μείωση του επηρεασμού του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Ήλιου δια της μεταβολής της τροχιάς της Γης, έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τα φυσικά φαινόμενα στην Γη να εμφανίζουν παρόξυνση ή να είναι υπότονα. Είχαμε προαναφέρει εξάλλου ότι, όταν τα στοιχεία περιέρχονται σε δυναμική κατάσταση, τότε διαστέλλονται και αναπτύσσεται σ΄ αυτά και ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Επίσης, κατά την περιγραφή της περιστροφής της Γης γύρω από τον άξονά της είχε αναφερθεί ότι, αυτά περιέρχονται περιοδικά σε δυναμική και ουδέτερη ή λανθάνουσα κατάσταση. Ο συνδυασμός του δωδεκαετούς κύκλου του Ήλιου, της κίνησης της Γης γύρω από αυτόν, της μετακίνησης του άξονά της, του επηρεασμού του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης από το ηλεκτρομαγνητικά πεδία του Ήλιου και της Σελήνης και της θέσης της Σελήνης κατά την περιφορά της γύρω από την Γη έχει ως αποτέλεσμα τα στοιχεία στη Γη να περιέρχονται σε ισχυρότατη δυναμική κατάσταση, η ένταση ισχύος της οποίας εξαρτάται από τον συνδυασμό των προαναφερομένων παραγόντων σε δεδομένη χρονική στιγμή. Η ισχυρότατη αυτή δυναμική κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη ισχυρότατου ιδίου ηλεκτρομαγνητικού πεδίου των στοιχείων στην Γη, το οποίο εξουδετερώνει το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης και ως εκ τούτου εξουδετερώνει και την βαρύτητά της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση των τεκτονικών σεισμών, αιτία των οποίων είναι η μείωση της βαρύτητας σε συγκεκριμένη περιοχή. Επειδή η Γη περιστρέφεται, η απώλεια της ενέργειας των ευρισκομένων σε δυναμική κατάσταση στοιχείων είναι περιοδική και για τον λόγο αυτό και η διαστολή και συστολή των στοιχείων είναι περιοδική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο και η εκλυόμενη από τα στοιχεία αυτά ενέργεια εμφανίζει περιοδικότητα και εμφανίζεται με την μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Στο χαρακτηριστικό αυτό γνώρισμα των σεισμών βασίζεται και ο ισχυρισμός των υπερασπιστών της συσκευής «ΒΑΝ» ότι, ο σεισμός εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τα οποία καταγράφει η συσκευή «ΒΑΝ». Η ένταση όμως της δυναμικής κατάστασης εξαρτάται επί πλέον και από την γεωγραφική θέση μιας περιοχής. Στις περιοχές κοντά σε θάλασσες, όπου οι αέριες μάζες κατά την μετακίνησή τους από θαλάσσια ή από ηπειρωτική περιοχή επιφέρουν μεγάλες μεταβολές στην θερμοκρασία των περιοχών που σαρώνουν, συντελούν ώστε η δυναμική κατάσταση των στοιχείων των περιοχών αυτών να καθίσταται ισχυρότερη. Επίσης ο χρόνος εμφάνισης των ισχυρών αυτών δυναμικών καταστάσεων και ως συνέπεια αυτών και των σεισμών σε ορισμένη περιοχή, εξαρτάται και από τον χρόνο εμφάνισης των υψηλών μεταβολών της θερμοκρασίας στην περιοχή αυτή. Όπως προαναφέρθηκε, η δυναμική κατάσταση και εξαιτίας αυτής το αναπτυσσόμενο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, συντελεί στην αποδυνάμωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γης στην συγκεκριμένη περιοχή, που συνεπάγεται και την εξασθένιση της βαρύτητας στην περιοχή αυτή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πριν από την εμφάνιση των σεισμών αισθανόμαστε δυσφορία και υποψία ότι, κάτι δεν πάει καλά, εάν δε η περιοχή είναι παραθαλάσσια εμφανίζονται και παλιρροϊκά κύματα, η εμφάνιση των οποίων επίσης οφείλεται στην μείωση της βαρύτητας στην πληττόμενη από σεισμό περιοχή. Στο γεγονός αυτό επίσης οφείλεται και η εμφάνιση πίδακα στα πηγάδια (μείωση της βαρύτητας) στις πληττόμενες από σεισμούς περιοχές. Η ένταση των σεισμών και κατά συνέπεια και των σεισμικών δονήσεων, πέραν των ανωτέρω, εξαρτάται από την διαμόρφωση της περιοχής και την θέση της (μεγάλες οροσειρές και ειδικά όταν αυτές δεν καλύπτονται από δασώδεις εκτάσεις, περιοχές κοντά στην θάλασσα οι οποίες σαρώνονται από θερμές αέριες μάζες την άνοιξη και από ψυχρές το φθινόπωρο). Όπως είχε προαναφερθεί, η Γη κινείται και διαγράφει ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Όταν αυτή βρίσκεται στην πλησιέστερη προς τον Ήλιο θέση, έχει το μικρότερο απόλυτο βάρος, την μεγαλύτερη ποσότητα ενέργειας και το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο την μικρότερη ένταση (κατά συνέπεια και την μικρότερη βαρύτητα) επειδή η εξουδετέρωσή του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Ήλιου είναι η μεγαλύτερη δυνατή. Η μείωση αυτή της έντασης του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου επέρχεται εξαιτίας της πλησιέστερης θέσης της προς τον Ήλιο, όπου το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Ήλιου ασκεί τον μεγαλύτερο δυνατό επηρεασμό επί του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γης και η ηλιακή ενέργεια την οποία δέχεται είναι η ισχυρότερης δυνατής εντάσεως. Στη συνέχεια η Γη αρχίζει και εκφεύγει από την θέση αυτή, κινούμενη σε θέση μεγαλύτερης αποστάσεως από τον Ήλιο. Ο επηρεασμός του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου βαίνει μειούμενος, όσο αυξάνεται η απόσταση της από τον Ήλιο και κατά συνέπεια αρχίζει και αυξάνεται η ένταση του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου. Ταυτόχρονα με την μετακίνηση του άξονά της το βόρειο ημισφαίριο, το οποίο από τα μέσα του καλοκαιριού το φθινόπωρο και μέχρι τα μέσα του χειμώνα έκλινε προς κατεύθυνση αντίθετη από αυτή του Ήλιου και για τον λόγο αυτό είχε απολέσει μεγάλη ποσότητα ενέργειας, αρχίζει και στρέφεται προς την πλευρά του Ήλιου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου λόγω της προαναφερόμενης απώλειας ενέργειας να έχουν θερμοκρασίες ομαλά αυξανόμενες εξαιτίας της ηλιακής ενέργειας την οποία δέχονται και αύξησης της έντασης του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης εξαιτίας της απομακρύνσεώς της από τον Ήλιο. Η απομάκρυνση της γης από τον ήλιο συντελεί στην μείωση του επηρεασμού του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του ηλίου. Ταυτόχρονα όμως, τα στοιχεία της φύσης των περιοχών του βορείου ημισφαιρίου ευρισκόμενα σε λανθάνουσα κατάσταση και με θερμοκρασίες χαμηλότερες από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, στο οποίο η θερμοκρασία από την αύξηση της ποσότητας της ηλιακής ενέργειας την οποία δέχεται, βαίνει αυξανόμενη και εξαιτίας της αύξησης του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης εκ της απομακρύνσεώς της από τον Ήλιο, σε ενδεχόμενη απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος να περιέρχονται σε αρνητική δυναμική κατάσταση. Έτσι με την μετακίνηση θερμών αερίων μαζών, αποτέλεσμα των οποίων είναι η απότομη αύξηση της θερμοκρασίας των επηρεαζομένων από αυτές περιοχών (κυρίως την άνοιξη, που όπως προαναφέρθηκε αυτό εξαρτάται και από την γεωγραφική θέση της περιοχής π. χ. στις περιοχές της Μεσογείου την άνοιξη, ενδότερα της εύκρατης ζώνης την εποχή του καλοκαιριού) τα στοιχεία του βορείου ημισφαιρίου να περιέρχονται σε αρνητική δυναμική κατάσταση και επειδή η αρνητική αυτή δυναμική κατάσταση συνεπάγεται ανάπτυξη ιδίων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων των στοιχείων και διαστολή του όγκου αυτών να σημειώνονται σεισμικές δονήσεις, η ένταση των οποίων, όπως προαναφέρθηκε, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η απομάκρυνση όμως της Γης από τον Ήλιο, που έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του βαθμού της έντασης επηρεασμού του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Ήλιου και η μείωση της επίδρασης της ηλιακής ενέργειας, πού συνεπάγονται αύξηση της έντασης του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου, έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια ενέργειας από την Γη. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος το απόλυτο βάρος της αυξάνεται και αρχίζει η καθοδική της πορεία προς τον Ήλιο. Ταυτόχρονα το βόρειο ημισφαίριο, το οποίο με την περιστροφή του άξονα της Γης από τα μέσα του χειμώνα την άνοιξη και μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού δέχθηκε μεγάλη ποσότητα ηλιακής ενέργειας, αποκτά μικρότερο απόλυτο βάρος από το νότιο ημισφαίριο και αρχίζει και στρέφεται και πάλι προς κατεύθυνση αντίθετη από αυτή του ηλίου. Η μετακίνηση αυτή του άξονα της γης συντελεί ώστε, τα στοιχεία του βορείου ημισφαιρίου, το οποίο δέχθηκε μεγάλη ποσότητα ηλιακής ενέργειας κατά την διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, από την λανθάνουσα κατάσταση στην οποία βρίσκονται να αρχίζουν να περιέρχονται σε δυναμική κατάσταση. Με την κάθοδο της Γης όμως προς τον Ήλιο και επειδή στην απομακρυσμένη θέση της από τον Ήλιο είχε αποβάλλει ενέργεια και εξαιτίας της αυξανόμενης έντασης επηρεασμού του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του Ήλιου και για τον λόγο αυτό αύξησης της επίδρασης της ηλιακής ενέργειας επί των στοιχείων της, μειώνεται το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης και κατά συνέπεια και η βαρύτητά της. Τα στοιχεία των περιοχών όμως του βορείου ημισφαιρίου, εξαιτίας της απορροφήσεως μεγάλης ποσότητας ηλιακής ενέργειας κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι, διαθέτουν μεγάλη ποσότητα ενέργειας και μειούμενου του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης αρχίζουν να περιέρχονται σε θετική δυναμική κατάσταση. Έτσι, σε μια μετακίνηση ψυχρών αερίων μαζών (περίπου φθινόπωρο ή χειμώνα όταν τα στοιχεία διαθέτουν ακόμα μεγάλες ποσότητες ενέργειας και παρατηρούνται μετακινήσεις ψυχρών αερίων μαζών), τα στοιχεία περιέρχονται σε ισχυρή δυναμική κατάσταση και αναπτύσσουν ίδια ηλεκτρομαγνητικά πεδία με ταυτόχρονη διαστολή του όγκου τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση σεισμικών δονήσεων στις περιοχές αυτές. Ο χρόνος κατά τον οποίο σημειώνονται οι σεισμικές δονήσεις, όπως προαναφέρθηκε, εξαρτάται και από την γεωγραφική θέση της περιοχής. Και όπως προηγούμενα αναφέρθηκε, τα στοιχεία, έχοντας μεγάλη ποσότητα ηλιακής ενέργειας ενώ η θερμοκρασία του περιβάλλοντος μειώνεται εξαιτίας της μετακίνησης του άξονα της Γης, που έχει αποτέλεσμα την μείωση της επίδρασης της ηλιακής ενέργειας και μείωση της έντασης του ηλεκτρομαγνητικού της πεδίου εξαιτίας της αυξανόμενης εξουδετέρωσής του από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Ήλιου, αναπτύσσουν ισχυρότατη δυναμική κατάσταση και το συνοδεύον αυτή ισχυρότατο ίδιο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για το νότιο ημισφαίριο και κατά τις αντίστοιχες εποχές. Όμως, ο ακριβής χρόνος εμφάνισης σεισμών σε μια περιοχή εξαρτάται και από την γεωγραφική της θέση, από την θέση της Γης σε σχέση με τον Ήλιο και από την ακριβή θέση της Σελήνης γύρω από την Γη. Οι θέσεις αυτές υπό ορισμένες προϋποθέσεις συντελούν στην μείωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης. Η μείωση δε αυτή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης επιφέρει αναταράξεις στο ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο και κατά συνέπεια και στην βαρύτητά της, με αποτέλεσμα τα στοιχεία να περιέρχονται σε δυναμική κατάσταση. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο κατά την διέλευση κομητών από την περιοχή της τροχιάς της Γης (κατά την διέλευση του κομήτη χάλεϋ έχει διαπιστωθεί ότι στην Γη επέρχονται σεισμοί, πλημμύρες, λοιμοί, παρουσιάζουν εξάρσεις τα υφαίστεια κ.λ.π.), γεγονός που πιστοποιεί ότι και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των κομητών επηρεάζουν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης και επιφέρουν αναταράξεις σ’ αυτό με τα προαναφερόμενα αποτελέσματα, διότι τα φυσικά αυτά φαινόμενα είναι δυνατόν να επέλθουν στον πλανήτη, μόνον εφόσον επηρεασθεί το ηλεκτρομαγνητικό του πεδίο, η ανατάραξη του οποίου επιφέρει διατάραξη και της ισορροπίας του.